د خالد ریحان او غضري صيب د[سروضې] په کلي يوشعرليکلی
تاسوته دې ډالئ وي

poem for Sar Hawza
خدايزده چي ولي مي په زړه کشي ګرزېدلې سروضې
لکه نغمه دخيال په تارمي شرنګېدلې سروضې
ريحان
باور دې وشه نن مې روح دتا تصويروه ټوله
په هر یو رګ کې مې په مینه ځغلیدلې سروضې
غضري
لکه پرئ به دالهام را باندي وورېدې
[غزل غزل مي په غزل کي غزېدلې سروضې]
ريحان
دلته دا ټوله ښکلا هسي یومجاز ښکاریده
ته وې بس ته زما په لیمو کې رغړیدلې سروضې
غضري
دشاعرزړه له زخمي ګله به مي هرصبحدم
لکه دپرخي څاڅکي څاڅکي څڅېدلې سروضې
ريحان
خپلې اينې دي دښکلا له زوره اور اخیسته
په هر غاټول کې مې نظرته مسیدلې سروضې
غضري
ماشوم هوس به مي خاړپوڅي کړې شروع در پسي
ته به هينداري غوندي ورو ورو پړکېدلې سروضې
ريحان
برون مې ځان باندي ګمان دجنتي شوی وو
پرون مې حوري ستا په غیږه کې لیدلې سروضې
غضري
کژه وژه مهينه لار دي پکي جوړوله
دزړه په غره کي مي چينه وې بهېدلې سروضې
ريحان
ټول کائنات به دي د حسن نندارې ته راتلو
چې د بوډۍ په ټال به کله ځنګیدلې سروضې
غضري
ديادرڼاته به دي مادشپې سندري ليکې
دزړه په تاخ کي مي وې شمعه لګېدلې سروضې
ريحان
دزړه کودې کې دې راشین وو یو نیمژوانده ریحان
تنکی سهاربه یې په عطرو لمبیدلې سروضې
غضري